z powołaniem

См. также в других словарях:

• minąć się z powołaniem — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać inny zawód niż ten, do którego ktoś jest predysponowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie jest dobrym dziennikarzem, natomiast wyśmienicie dogaduje się z dziećmi. Chyba minął się z powołaniem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• minąć się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… …   Słownik frazeologiczny

• mijać się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… …   Słownik frazeologiczny

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• powołanie — Minąć się z powołaniem zob. minąć się 2 …   Słownik frazeologiczny

• złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… …   Słownik frazeologiczny

• mijać — ndk I, mijaćam, mijaćasz, mijaćają, mijaćaj, mijaćał, mijaćany minąć dk Vb, minę, miniesz, miń, minął, minęła, minęli, minięty a. miniony, minąwszy 1. «przechodzić, przejeżdżać, przesuwać się obok kogoś, czegoś, zostawiając za sobą kogoś, coś»… …   Słownik języka polskiego

• poborowy — poborowywi «związany z poborem powołaniem do wojska» Rocznik poborowy. ∆ Komisja poborowa «komisja badająca stan zdrowia osób podlegających poborowi (poborowych) i ustalająca stopień ich zdolności do służby wojskowej» ∆ Wiek poborowy «wiek, w… …   Słownik języka polskiego

• powołanie — n I 1. rzecz. od powołać. ∆ Karta powołania «pisemne wezwanie do odbycia czynnej służby wojskowej» 2. «skłonność, zdolność, zamiłowanie do czegoś; czyjeś przeświadczenie o tym, że pewien zawód, droga życiowa są dla danej osoby najwłaściwsze» Czuć …   Słownik języka polskiego

• zadekować — dk IV, zadekowaćkuję, zadekowaćkujesz, zadekowaćkuj, zadekowaćował, zadekowaćowany pot. «schronić, ukryć kogoś przed powołaniem do wojska, przed służbą frontową, przed przymusową pracą itp.; schować coś» Zadekować kogoś u siebie. Zadekować broń,… …   Słownik języka polskiego

• dominikanin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IV, Mc. dominikaninaninie; lm D. dominikaninanów {{/stl 8}}{{stl 7}} mnich z zakonu założonego w XIII w. przez Dominika Guzmana; głównym powołaniem zakonu jest kaznodziejstwo, głoszenie rekolekcji, duszpasterstwo w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień